دکتر صادق حسنی - بهمن ماه 1403

 چالش های ساخت شهرهای هوشمند :

مقدمه؛

در قرن بیست و یکم، مفهوم شهرهای هوشمند از یک چشم‌انداز آینده‌نگر به یک هدف ملموس برای برنامه‌ریزان شهری و دولت‌ها در سراسر جهان تبدیل شده است.  شهرهای هوشمند از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات (ICT) برای افزایش کیفیت و عملکرد خدمات شهری مانند انرژی، حمل‌ونقل و خدمات شهری برای کاهش مصرف منابع، هدر رفت و هزینه‌های کلی استفاده می‌کنند.  با این حال، راه دستیابی به وضعیت شهر هوشمند، حتی با وجود فرصت‌ها، مملو از چالش‌ها است.  این مقاله به بررسی این چالش‌ها و فرصت‌ها می‌پردازد و یک نمای کلی از آنچه برای ساختن یک شهر هوشمند نیاز است ارائه می‌دهد.

 چالش های ساخت شهرهای هوشمند

۱. یکپارچگی فناوری و زیرساخت: یکی از موانع اصلی در توسعه شهرهای هوشمند، ادغام فناوری های پیشرفته در زیرساخت های شهری موجود است.  شهرها باید زیرساخت های خود را برای پشتیبانی از دستگاه های IoT (اینترنت اشیا)، اینترنت پرسرعت و مراکز داده ارتقا دهند.  این انتقال به سرمایه گذاری قابل توجهی نیاز دارد و چالش های لجستیکی را به ویژه در شهرهای قدیمی با زیرساخت های قدیمی ایجاد می کند.

۲.ستون فقرات یک شهر هوشمند داده است.  با دیجیتالی شدن شهرها، نگرانی ها در مورد حفظ حریم خصوصی داده ها و امنیت سایبری اهمیت زیادی پیدا می کند.  حفاظت از حجم عظیمی از داده های جمع آوری شده از دستگاه های هوشمند در برابر نقض یک چالش مهم است که نیازمند پروتکل های امنیتی قوی و نظارت مستمر است.

۳.تامین مالی و سرمایه گذاری: ساخت شهر هوشمند نیاز به سرمایه گذاری مالی قابل توجهی دارد.  تأمین این بودجه، چه از طریق کانال های دولتی یا خصوصی، اغلب یک چالش است.  این امر مستلزم متقاعد کردن ذینفعان در مورد مزایای بلند مدت و ROI (بازده سرمایه گذاری) چنین سرمایه گذاری است.

۴.پذیرش و آگاهی عمومی: موفقیت پروژه شهر هوشمند نیز به پذیرش عمومی بستگی دارد.  شهروندان اغلب در مورد حفظ حریم خصوصی، از دست دادن شغل بالقوه به دلیل اتوماسیون و تغییرات در زندگی روزمره خود نگرانی دارند.  غلبه بر این نگرانی ها مستلزم ارتباط موثر و آموزش در مورد مزایای شهرهای هوشمند است

۵.مسائل حاکمیتی و سیاست گذاری: پیمایش در چشم انداز پیچیده حکمرانی و سیاست گذاری چالش دیگری را ایجاد می کند.  ابتکارات شهر هوشمند اغلب نیازمند تغییر در قوانین، مقررات و سیاست‌های محلی است که می‌تواند فرآیندی زمان‌بر و از نظر سیاسی حساس باشد.

 فرصت های ناشی از توسعه شهر هوشمند

 افزایش کارایی و پایداری شهری :

۱. یکی از مهمترین مزایای شهرهای هوشمند، پتانسیل بهبود کارایی و پایداری است.  فناوری‌های هوشمند می‌توانند استفاده از منابع را بهینه کنند، ضایعات را کاهش دهند و آثار محیطی را به حداقل برسانند.  این شامل شبکه های انرژی هوشمندتر، سیستم های مدیریت پسماند کارآمدتر و اقدامات بهبود یافته حفاظت از آب است

۲.بهبود کیفیت زندگی: شهرهای هوشمند نوید کیفیت زندگی بهتر را برای ساکنان خود می دهند.این شامل مدیریت ترافیک بهتر است که منجر به کاهش ازدحام، بهبود حمل و نقل عمومی، سیستم های مراقبت بهداشتی هوشمندتر و خدمات عمومی کارآمدتر می شود.  این نه تنها زندگی شهری را راحت تر می کند، بلکه سالم تر و سالم تر می کند

۳.رشد اقتصادی و ایجاد شغل: تغییر به سمت شهرهای هوشمند راه های جدیدی را برای رشد اقتصادی باز می کند.  بازاری برای فناوری‌ها و خدمات نوآورانه ایجاد می‌کند و در نتیجه فرصت‌های شغلی جدیدی ایجاد می‌کند.علاوه بر این، یک شهر هوشمند به خوبی پیاده‌سازی شده می‌تواند کسب‌وکارها و استعدادها را جذب کند و اقتصاد محلی را بیشتر تقویت کند.

۴.تصمیم گیری مبتنی بر داده: استفاده از داده های بزرگ و تجزیه و تحلیل در شهرهای هوشمند امکان تصمیم گیری آگاهانه و مؤثرتر را فراهم می کند.  برنامه ریزان شهری و سیاست گذاران می توانند از داده های بلادرنگ برای اتخاذ تصمیماتی استفاده کنند که پاسخگوی نیازها و رفتارهای واقعی ساکنان شهر باشد.

۵.بهبود واکنش و انعطاف پذیری در برابر بلایا: شهرهای هوشمند با سیستم های به هم پیوسته و داده های زمان واقعی خود، برای رسیدگی به شرایط اضطراری و بلایای طبیعی مجهزتر هستند.آنها می توانند به سرعت ترافیک را تغییر دهند، منابع را به طور موثر تخصیص دهند و اطلاعات حیاتی را در طول یک بحران در اختیار شهروندان قرار دهند

برای غلبه  بر چالش‌های ساخت شهرهای هوشمند، یک رویکرد چند جانبه ضروری است

مشارکت های دولتی و خصوصی (PPP): همکاری بین دولت و بخش خصوصی می تواند بودجه و تخصص لازم را فراهم کند.PPP ها می توانند به اشتراک گذاری خطرات و مزایای مرتبط با توسعه زیرساخت های شهر هوشمند کمک کنند.

مشارکت جامعه: مشارکت شهروندان در فرآیند برنامه ریزی و اجرا می تواند پذیرش عمومی را تقویت کند و بینش های ارزشمندی را در مورد نیازهای واقعی جامعه ارائه دهد

چارچوب ها و استانداردهای خط مشی: توسعه چارچوب ها و استانداردهای خط مشی روشن می تواند مسائل مربوط به حاکمیت، حریم خصوصی داده ها و امنیت را برطرف کند.  این شامل ایجاد نهادهای نظارتی برای نظارت بر اجرای پروژه های شهر هوشمند است.

تمرکز بر مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری: برنامه‌ریزان شهری باید ابتکارات شهر هوشمند را با در نظر گرفتن مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری طراحی کنند.  این به شهرها این امکان را می‌دهد که با پروژه‌های کوچک شروع کنند و بر اساس موفقیت و یادگیری پیشرفت کنند

سرمایه گذاری در سرمایه انسانی: شهرها علاوه بر سرمایه گذاری های فناوری، باید بر توسعه مهارت های نیروی کار خود نیز تمرکز کنند.  برنامه های آموزشی و آموزشی برای آماده سازی کارگران برای نیازهای یک محیط شهری هوشمند ضروری است.

در نتیجه، ساخت شهرهای هوشمند یک تعامل پیچیده از چالش ها و فرصت ها را ارائه می دهد.در حالی که موانع بسیار مهم هستند، از یکپارچگی فناوری گرفته تا مسائل حاکمیتی، فرصت‌هایی که از نظر کارایی، پایداری و کیفیت زندگی شهری ارائه می‌کنند بی‌نظیر است.  با اتخاذ رویکردی استراتژیک، فراگیر و آینده نگر، شهرها می توانند این چالش ها را پشت سر بگذارند و از پتانسیل کامل فناوری های شهر هوشمند استفاده کنند و راه را برای آینده شهری پایدارتر و انعطاف پذیرتر هموار کنند.

دکتر صادق حسنی - بهمن ماه 1403