دکتر صادق حسنی - بهمن ماه 1403
برنامه ریزی شهری نقش مهمی در شکل دادن به چشم انداز اقتصادی شهرها ایفا می کند:
استراتژی های توسعه شهری اندیشیده شده می تواند محیط مساعدی برای ایجاد شغل، رشد اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی ساکنان ایجاد کند.
بررسی هفت راه که در آن برنامه ریزی شهری می تواند توسعه اقتصادی را تقویت کند.
1. سرمایه گذاری های زیرساختی
یکی از جنبه های اساسی برنامه ریزی شهری، سرمایه گذاری در زیرساخت های قوی است. جادهها، پلها، حملونقل عمومی و خدمات آب و برق بهخوبی نگهداری شده، کسبوکارها را جذب میکنند و فعالیتهای اقتصادی را تشویق میکنند. زیرساختهای کارآمد هزینههای حملونقل را کاهش میدهد، فعالیت کسبوکارها و جابهجایی کالاها و خدمات را آسانتر میکند و اقتصاد محلی و منطقهای را تقویت میکند.
2. منطقه بندی با استفاده مختلط
برنامهریزان شهری میتوانند منطقهبندی با کاربری مختلط را اجرا کنند که طیف متنوعی از فعالیتها را در یک منطقه مشخص میکند و راههای جدیدی را برای رشد اقتصادی باز میکند. این فضاهای مسکونی، تجاری و صنعتی را ادغام می کند که محیط شهری پر جنب و جوش و پویا را در عین جذب سرمایه گذاری و ایجاد شغل ایجاد می کند. این امر کیفیت کلی زندگی ساکنان را افزایش می دهد و اقتصاد محلی را تحریک می کند.
3. مشوق های توسعه کسب و کار
برنامه ریزان شهری می توانند سیاست هایی را اجرا کنند که کسب و کارها را تشویق می کند تا در مناطق خاص مستقر شوند. این مشوقها ممکن است شامل معافیتهای مالیاتی، فرآیندهای سادهسازی مجوز یا کمکهای بلاعوض باشد. چنین اقداماتی کارآفرینان و شرکت ها را جذب می کند و باعث ایجاد شغل می شود و به نشاط اقتصادی شهر کمک می کند.
4. فضاهای سبز و مناطق تفریحی
ایجاد فضاهای سبز و فضاهای تفریحی در برنامه ریزی شهری می تواند تأثیر بسزایی در توسعه اقتصادی داشته باشد. پارکها و فضاهای سبز قابل دسترس که در مناظر شهری یافت میشوند، زیستپذیری کلی شهر را افزایش میدهند و ساکنان و مشاغل را به یک اندازه جذب میکنند. این همچنین به تقویت حس اجتماعی، افزایش ارزش دارایی و تحریک اقتصاد محلی با جذب گردشگران کمک می کند.
5. شیوه های پایدار
برنامه ریزی شهری در صورت انجام صحیح عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی را در نظر می گیرد. با ایجاد انگیزه در شیوههای ساختمان سبز، اجرای انرژیهای تجدیدپذیر، و تمرکز بر توسعه فشرده و ترانزیتمحور، شهرها میتوانند ازدحام را کاهش دهند، هزینههای حمل و نقل را کاهش دهند و محیطهای شهری پایدار ایجاد کنند که مشاغل و ساکنان را به خود جذب کند. این امر پایداری اقتصادی بلندمدت را بر دستاوردهای کوتاه مدت اولویت می دهد.
6. طرح های مسکن مقرون به صرفه
برنامه ریزان شهری نقش مهمی در پرداختن به مقرون به صرفه بودن مسکن دارند که به طور قابل توجهی بر سلامت اقتصادی شهر تأثیر می گذارد. برنامه ریزان می توانند با اجرای سیاست هایی که توسعه مسکن مقرون به صرفه را تشویق می کنند، اطمینان حاصل کنند که نیروی کار متنوع می توانند در شهر زندگی و کار کنند. این به نوبه خود از مشاغل محلی حمایت می کند و ثبات اقتصادی را ارتقا می دهد.
7. مرکز فناوری و نوآوری
برنامه ریزان شهری می توانند به صورت استراتژیک مناطقی را در داخل شهر طراحی کنند تا به قطب های فناوری و نوآوری تبدیل شوند. با تقویت همکاری بین مشاغل، موسسات تحقیقاتی و استارت آپ ها، برنامه ریزان شهری می توانند شهرهای خود را به عنوان قطب نوآوری قرار دهند و با ایجاد فناوری ها و کسب و کارهای جدید، رشد اقتصادی را پیش ببرند. برنامه ریزی برای زیرساخت های لازم، مانند اینترنت پرسرعت و فضاهای کار مشترک، برای جذب و حفظ صنایع نوآور ضروری است.
کمک به رونق مناطق شهری
برنامه ریزی شهری ابزاری قدرتمند برای تقویت توسعه اقتصادی است. با تمرکز بر زیرساختها، منطقهبندی با کاربری مختلط، مشوقها، فضاهای سبز، شیوههای پایدار، مسکن مقرونبهصرفه، و مراکز نوآوری، شهرها میتوانند محیطی جامع ایجاد کنند که کسبوکارها را جذب میکند، استعدادها را پرورش میدهد و کیفیت کلی زندگی ساکنان را افزایش میدهد. با تکامل شهرها، برنامه ریزی مدبرانه و استراتژیک در شکل دادن به مناطق شهری به جوامعی پر جنب و جوش، پایدار و از نظر اقتصادی پر رونق بسیار مهم خواهد بود .
دکتر صادق حسنی - بهمن ماه 1403
دیدگاه خود را بنویسید